прыві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыві́ты прыві́тая прыві́тае прыві́тыя
Р. прыві́тага прыві́тай
прыві́тае		 прыві́тага прыві́тых
Д. прыві́таму прыві́тай прыві́таму прыві́тым
В. прыві́ты (неадуш.)
прыві́тага (адуш.)		 прыві́тую прыві́тае прыві́тыя (неадуш.)
прыві́тых (адуш.)
Т. прыві́тым прыві́тай
прыві́таю		 прыві́тым прыві́тымі
М. прыві́тым прыві́тай прыві́тым прыві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыві́ты прыві́тая прыві́тае прыві́тыя
Р. прыві́тага прыві́тай
прыві́тае		 прыві́тага прыві́тых
Д. прыві́таму прыві́тай прыві́таму прыві́тым
В. прыві́ты (неадуш.)
прыві́тага (адуш.)		 прыві́тую прыві́тае прыві́тыя (неадуш.)
прыві́тых (адуш.)
Т. прыві́тым прыві́тай
прыві́таю		 прыві́тым прыві́тымі
М. прыві́тым прыві́тай прыві́тым прыві́тых

Кароткая форма: прыві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыві́ты I приви́тый, привито́й; см. прыві́ць I

прыві́ты II приви́тый, привито́й; см. прыві́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

привито́й и приви́тый ​II прыві́ты; см. приви́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привито́й и приви́тый ​I

1. прышчэ́плены;

2. перен. прыві́ты; см. приви́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)