прывя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывя́заны |
прывя́заная |
прывя́занае |
прывя́заныя |
| Р. |
прывя́занага |
прывя́занай прывя́занае |
прывя́занага |
прывя́заных |
| Д. |
прывя́занаму |
прывя́занай |
прывя́занаму |
прывя́заным |
| В. |
прывя́заны (неадуш.) прывя́занага (адуш.) |
прывя́заную |
прывя́занае |
прывя́заныя (неадуш.) прывя́заных (адуш.) |
| Т. |
прывя́заным |
прывя́занай прывя́занаю |
прывя́заным |
прывя́занымі |
| М. |
прывя́заным |
прывя́занай |
прывя́заным |
прывя́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прывя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывя́заны |
прывя́заная |
прывя́занае |
прывя́заныя |
| Р. |
прывя́занага |
прывя́занай прывя́занае |
прывя́занага |
прывя́заных |
| Д. |
прывя́занаму |
прывя́занай |
прывя́занаму |
прывя́заным |
| В. |
прывя́заны (неадуш.) прывя́занага (адуш.) |
прывя́заную |
прывя́занае |
прывя́заныя (неадуш.) прывя́заных (адуш.) |
| Т. |
прывя́заным |
прывя́занай прывя́занаю |
прывя́заным |
прывя́занымі |
| М. |
прывя́заным |
прывя́занай |
прывя́заным |
прывя́заных |
Кароткая форма: прывя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прывя́заны
1. привя́занный; прича́ленный;
2. перен. привя́занный;
1, 2 см. прывяза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывя́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прывязаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывя́заны
1. ángebunden, féstgebunden;
2. перан. treu, ergében;
ён прывя́заны да яе er hängt an ihr
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
привя́занный
1. прич. прывя́заны;
2. прич., стр., архит. прывя́заны;
3. прил. (преданный) адда́ны; (расположенный) прыхі́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пры́вязь, -і, мн. -і, -ей, ж.
У спалучэннях: на прывязі, на прывязь, з прывязі і пад.: тое, чым хто-н. прывязаны (рэмень, ланцуг і пад.).
Трымаць сабаку на прывязі.
Хадзіць на прывязі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
housebound [ˈhaʊsbaʊnd] adj. прывя́заны, прыкава́ны да до́му (з-за хваробы або з-за ўзросту)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
przywiązany
1. прывязаны;
2. перан. адданы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)