прыво́зка гл. прывезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыво́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыво́зка
Р. прыво́зкі
Д. прыво́зцы
В. прыво́зку
Т. прыво́зкай
прыво́зкаю
М. прыво́зцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыво́зка ж., разг. приво́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывозіць — прывезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыво́зка ж камерц Zústellung f -, Ánlieferung f -, Ánfuhr f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыве́зці, -язу́, -язе́ш, -язе́; -язём, -езяце́, -язу́ць; -ёз, -е́зла; -язі; -е́зены; зак., каго-што.

Даставіць, завезці.

|| незак. прыво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць.

|| наз. прыво́з, -у, м. і прыво́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приво́зка ж., разг. прыво́з, -зу м., прыво́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)