прыве́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыве́шваю |
прыве́шваем |
| 2-я ас. |
прыве́шваеш |
прыве́шваеце |
| 3-я ас. |
прыве́швае |
прыве́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыве́шваў |
прыве́швалі |
| ж. |
прыве́швала |
| н. |
прыве́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыве́швай |
прыве́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыве́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыве́шваць несов. приве́шивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прывесіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыве́сіць, -е́шу, -е́сіш, -е́сіць; -е́шаны; зак., што.
Прымацаваць у вісячым становішчы.
П. лямпу да столі.
|| незак. прыве́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыве́шванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыве́швацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прывешваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыве́шванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывешваць — прывесіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыве́швацца несов., страд. приве́шиваться; см. прыве́шваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыве́шванне ср. приве́шивание, приве́ска ж.; см. прыве́шваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приве́шивать несов.
1. прыве́шваць; (прицеплять) прычапля́ць, прычэ́пліваць;
2. (прибавлять к весу) дава́жваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)