прыва́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыва́жваю |
прыва́жваем |
| 2-я ас. |
прыва́жваеш |
прыва́жваеце |
| 3-я ас. |
прыва́жвае |
прыва́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыва́жваў |
прыва́жвалі |
| ж. |
прыва́жвала |
| н. |
прыва́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыва́жвай |
прыва́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыва́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыва́жваць несов. приве́шивать, дове́шивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыва́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыважыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыва́жвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прыважваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)