назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыбыва́ння | |
| прыбыва́нню | |
| прыбыва́ннем | |
| прыбыва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыбыва́ння | |
| прыбыва́нню | |
| прыбыва́ннем | |
| прыбыва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. прибы́тие;
2. прибыва́ние, прибавле́ние;
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь;
1. Прыйсці, прыехаць (
2. (1 і 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прибыва́ние
1.
2. прыбаўле́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
przybór, ~oru
przyb|órПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прибы́тие
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прибавле́ние
1. (действие) дадава́нне, -ння
2. (то, что прибавлено) дада́так, -тку
рассказа́л об э́том с ра́зными прибавле́ниями расказа́ў аб гэ́тым з ро́знымі дада́ткамі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)