прыбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

Пабудаваць у дадатак да чаго-н.

П. трысцен да хаты.

|| незак. прыбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыбудо́ва, -ы, ж. і прыбудо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыбудава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбуду́ю прыбуду́ем
2-я ас. прыбуду́еш прыбуду́еце
3-я ас. прыбуду́е прыбуду́юць
Прошлы час
м. прыбудава́ў прыбудава́лі
ж. прыбудава́ла
н. прыбудава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыбуду́й прыбуду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбудава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбудава́ць сов. пристро́ить;

п. флі́гель да до́ма — пристро́ить фли́гель к до́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Пабудаваць што‑н., далучыўшы да ўжо існуючай пабудовы. Фабрыка была малюсенькая, цесная, недзе было павярнуцца. Але праз два гады прыбудавалі адзін цэх. Чорны. Уладкаваўся [Мірон Якімавіч] садоўнікам у калгасе, прыбудаваў трысценак да хаты, развёў садок, пчол... Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудава́ць, прыбудо́ўваць anbauen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыбудо́ва, -ы, ж.

1. гл. прыбудаваць.

2. мн. -ы, -до́ў. Прыбудаваны будынак.

Драўляная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Прыбудаваць што-н. з каменю, цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыбудава́ны пристро́енный; см. прыбудава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбудо́ўваць несов. пристра́ивать; см. прыбудава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыбудаваць многа чаго‑н., прыбудаваць што‑н. да многіх будынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)