прыбо́ліць

‘павялічыць, перабольшыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбо́лю прыбо́лім
2-я ас. прыбо́ліш прыбо́ліце
3-я ас. прыбо́ліць прыбо́ляць
Прошлы час
м. прыбо́ліў прыбо́лілі
ж. прыбо́ліла
н. прыбо́ліла
Загадны лад
2-я ас. прыбо́ль прыбо́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбо́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прыбо́ліць ’прыбавіць’ (Нас., Байк. і Некр.), прыбо́ліць ’павялічыцца’ (астрав., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад бо́лей, гл. бо́льшы, параўн. рус. смал. прибо́леть ’колькасна павялічыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)