прыба́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыба́ўлюся прыба́вімся
2-я ас. прыба́вішся прыба́віцеся
3-я ас. прыба́віцца прыба́вяцца
Прошлы час
м. прыба́віўся прыба́віліся
ж. прыба́вілася
н. прыба́вілася
Загадны лад
2-я ас. прыба́ўся прыба́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыба́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыба́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

1. Паявіцца ў дадатак.

Людзей на вуліцах прыбавілася.

2. Стаць большым.

Дзень прыбавіўся.

П. ў вазе.

|| незак. прыбаўля́цца, -я́ецца.

|| наз. прыбаўле́нне, -я, н.

П. сям’і (пра нараджэнне ў сям’і дзіцяці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыба́віцца сов.

1. приба́виться; прибы́ть;

людзе́й на ву́ліцах ~вілася — люде́й на у́лицах приба́вилось (при́было);

вады́ ў рацэ́ ~вілася — безл. воды́ в реке́ приба́вилось (при́было);

дзень ~віўся — день приба́вился;

2. (в весе) приба́вить, приба́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.

1. Дабавіцца, далучыцца ў дадатак да чаго‑н. Сёння.. [Галя] нібы імянінніца, ды гады яе лічацца цяпер па класах, скончыла клас — год прыбавіўся. Якімовіч.

2. Павялічыцца, стаць большым (у памеры, сіле і пад.). Дзень прыбавіўся. Прыбавіцца ў вазе. □ — Цяпер у нас штат прыбавіўся. Тры даглядчыцы маем... Ракітны. / у безас. ужыв. За тры дні ягад прыбавілася. Шашкоў. Пад восень працы ў людзей прыбавілася. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доба́виться даба́віцца; прыба́віцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбаўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыбавіцца.

2. Зал. да прыбаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даба́віцца, ‑віцца; зак.

Дадаткова далучыцца да чаго‑н.; прыбавіцца, падбавіцца. Дабавіўся новы клопат. / у безас. ужыв. Літаратуры фальклорнай у нас крыху дабавілася. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.

1. што і чаго. Падсыпаць вялікую колькасць чаго-н.

П. воз пяску пад прызбу.

2. безас., каго-чаго. Прыбавіцца яшчэ, у дадатак да таго, што ёсць (разм.).

Народу падваліла.

За ноч падваліла снегу.

|| незак. падва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпячы́ся, ‑пячэцца; пр. прыпёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

1. Прыстаць да чаго‑н. пры выпяканні. Ліст прыпёкся да хлеба.

2. Прыбавіцца ў вазе пры выпяканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приба́виться

1. прыба́віцца, прыбы́ць, павялі́чыцца; пабо́льшаць;

день приба́вился дзень прыбы́ў (прыба́віўся, павялі́чыўся, пабо́льшаў);

воды́ приба́вилось вады́ прыба́вілася (прыбыло́, пабо́льшала);

2. (в весе) разг. прыба́віцца, прыбы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)