прыазе́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыазе́р’е
Р. прыазе́р’я
Д. прыазе́р’ю
В. прыазе́р’е
Т. прыазе́р’ем
М. прыазе́р’і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыазе́р’е ср. приозе́рье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыазе́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць каля возера (азёр). Вясной залівае ўсё прыазер’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приозе́рье прыазе́р’е, -р’я ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)