пружка

Том: 29, старонка: 300.

img/29/29-300_1496_Пружка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пружо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пружо́к пружкі́
Р. пружка́ пружко́ў
Д. пружку́ пружка́м
В. пружо́к пружкі́
Т. пружко́м пружка́мі
М. пружку́ пружка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)