Прудзі́шчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прудзі́шчы
Р. Прудзі́шч
Прудзі́шчаў
Д. Прудзі́шчам
В. Прудзі́шчы
Т. Прудзі́шчамі
М. Прудзі́шчах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прудзішчы (в., Лагойскі р-н) 11/624

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пру́дзішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пру́дзішча
Р. Пру́дзішча
Д. Пру́дзішчу
В. Пру́дзішча
Т. Пру́дзішчам
М. Пру́дзішчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прудзі́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Прудзі́шча
Р. Прудзі́шча
Д. Прудзі́шчу
В. Прудзі́шча
Т. Прудзі́шчам
М. Прудзі́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прудзі́шча Месца, дзе быў ставок з млынам (Паст., Слаўг.). Тое ж пру́дзішча (Нас. АУ).

□ в. Прудзішчы Смал.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)