Про́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Про́шкі
Р. Про́шак
Про́шкаў
Д. Про́шкам
В. Про́шкі
Т. Про́шкамі
М. Про́шках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прошкі (в., Верхнядзвінскі р-н) 3/44 (к.); 8/583

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Про́шкі ’парашкі’ (шальч., Сл. ПЗБ), ст.-бел. прошекъ ’парашок’. З польск. proszek, proszki ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)