простыя цукры

т. 13, с. 41

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

про́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. про́сты про́стая про́стае про́стыя
Р. про́стага про́стай
про́стае
про́стага про́стых
Д. про́стаму про́стай про́стаму про́стым
В. про́сты (неадуш.)
про́стага (адуш.)
про́стую про́стае про́стыя (неадуш.)
про́стых (адуш.)
Т. про́стым про́стай
про́стаю
про́стым про́стымі
М. про́стым про́стай про́стым про́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

простанаро́ддзе, -я, н., зб. (уст.).

Простыя людзі, якія належаць да непрывілеяваных класаў.

Выхадзец з простанароддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дро́вни мн. про́стыя са́ні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узае́мна нареч. взаи́мно;

у. про́стыя лі́кімат. взаи́мно просты́е чи́сла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэта́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Невялікая падрабязнасць, прыватнасць.

У праекце ўсе дэталі прадугледжаны.

2. Частка механізма, машыны, якая не можа быць разабрана на іншыя, больш простыя і драбнейшыя часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grass roots [ˌgrɑ:sˈru:ts] n. BrE про́стыя лю́дзі; нізы́ (асабліва ў арганізацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вібро́метр, ‑а, м.

Прылада, якой вымяраюцца простыя механічныя хістанні і вібрацыя машын, мастоў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алатро́пія, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць аднаго і таго ж хімічнага элемента ўтвараць розныя простыя рэчывы.

[Грэч. allos — іншы і trópos — паварот, напрамак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hoi polloi [ˌhɔɪpəˈlɔɪ] n. the hoi polloi derog. ма́сы, про́стыя лю́дзі, про́сты наро́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)