простира́тьII сов., разг.

1. (выстирать) памы́ць, вы́мыць;

2. (стирать какое-то время) прамы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

простира́тьI несов. (к простере́ть)

1. (протягивать) выця́гваць; (руки для рукопожатия) праця́гваць; (подавать) падава́ць; (распростирать) распасціра́ць;

стари́к простира́ет свои́ ру́ки к огню́ стары́ выця́гвае свае́ ру́кі да агню́;

простира́ть объя́тия распасціра́ць абды́мкі;

2. перен. (устремлять) распасціра́ць; (расширять) пашыра́ць; (направлять) накіро́ўваць; (обращать) звярта́ць;

простира́ть далеко́ свои́ тре́бования распасціра́ць далёка свае́ патрабава́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павымыва́ць сов. (о многом, о многих)

1. в разн. знач. вы́мыть; (лицо, руки — ещё) умы́ть;

2. вы́стирать, простира́ть, вы́мыть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прасце́рці ’распасцерці’ (ТСБМ). Рус. простере́ть, простру́, ітэратыў простира́ть, укр. просте́рти, простира́ти, в.-луж. přestrěć, н.-луж. pšestŕeś, pśesćeraś, чэш. prostřit, славац. prestrieť, prestierať, серб.-харв. про̀стријети, славен. prostrẹ́ti, prostírati, балг. простра́, прости́рам, макед. простре, простира, ст.-слав. прострѣти, таксама простьрѣти ’цягнуць, нацягваць; прасцірацца’. Прасл. *(pro‑)sterti (Фасмер, 3, 379). У славянскіх мовах звязана чаргаваннем галосных з *prostorъ (гл. прастора) і *storna (гл. старана). Роднасныя: ст.-інд. stṛṇā́ti, stṛṇṓti, stárati ’ён сыпе, кідае’, авест. staraiti ’распасціраць’, лат. stirinât ’рухаць, трэсці’, лац. sternō, strāvī, strātum ’сыпаць, рассцілаць’ і інш. (Траўтман, 287; Вальдэ-Гофман 2, 590 і наст.; Махэк₂, 589; ESJSt, 12, 727, з літ-рай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

простере́ть сов., книжн.

1. (протянуть) вы́цягнуць; (руки для рукопожатия) працягну́ць, мног. папраця́гваць; (подать) пада́ць; (распростереть) распасце́рці;

2. перен. (устремить) распасце́рці; (расширить) пашы́рыць; (направить) накірава́ць; (обратить) звярну́ць; см. простира́тьI;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мыць сов.

1. вы́мыть; (лицо, руки — ещё) умы́ть;

2. (бельё) вы́стирать, простира́ть, вы́мыть;

3. (образовать углубление — о воде) вы́мыть;

4. (удалить с помощью воды) вы́мыть;

в. во́лава з пяску́ — вы́мыть о́лово из песка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамы́ць сов.

1. в разн. знач. промы́ть;

п. во́чы — промы́ть глаза́;

п. зо́лата — промы́ть зо́лото;

п. стра́ўнік — промы́ть желу́док;

2. (сделать промоину) промы́ть; (узкую скважину — ещё) проточи́ть;

3. (провести нек-рое время за мытьём) промы́ть; (бельё и т.п. — ещё) простира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

простира́тьсяI несов.

1. (занимать пространство) распасціра́цца; (распространяться) распаўсю́джвацца; пашыра́цца; (достигать чего-л.) дасяга́ць; (доходить до) дахо́дзіць;

леса́ на се́вере простира́ются на ты́сячи киломе́тров лясы́ на по́ўначы распасціра́юцца на ты́сячы кіламе́траў;

2. (протягиваться) праця́гвацца; (направляться) накіро́ўвацца;

3. страд. выця́гвацца; праця́гвацца; падава́цца; распасціра́цца; пашыра́цца; накіро́ўвацца; звярта́цца; см. простира́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праця́гваць несов.

1. (таща волоком) прота́скивать, провола́кивать;

2. протя́гивать, проводи́ть;

3. протя́гивать, простира́ть;

4. (проносить, продвигать между чем-л.) прота́скивать;

5. протя́гивать;

6. продлева́ть, продолжа́ть;

7. (удлинять) продолжа́ть, продлева́ть;

8. (сквозь узкое отверстие) продева́ть;

9. разг. (критиковать в печати) протя́гивать, продёргивать, прота́скивать;

10. разг. (заставлять принимать) прота́скивать;

1-10 см. працягну́ць 1-7, 9-11

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)