«Работник просвещения» (час.) 5/156

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Журнал министерства народного просвещения»

т. 6, с. 452

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Работник просвещения и искусства» (час.) 5/156, гл. «Искусство»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Вестник Народного комиссариата просвещения» (час.) 3/50—51; 8/366; 11/209, 335

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«ВЕ́СТНИК НАРО́ДНОГО КОМИССАРИА́ТА ПРОСВЕЩЕ́НИЯ»,

часопіс, орган Наркамата асветы БССР. Выдаваўся з кастр. 1921 да ліст. 1922 у Мінску на рус. мове, меў асобны аддзел на бел. мове. Пісаў пра ліквідацыю непісьменнасці, правядзенне школьнай рэформы, развіццё асветы, вышэйшай школы. Змяшчаў навук. і крытычныя артыкулы па пытаннях бел. гісторыі, культуры, л-ры, мовы. У часопісе друкаваліся З.Бядуля, У.Ігнатоўскі, Я.Карскі, Я.Колас, У.Пічэта і інш. Выйшла 14 нумароў.

т. 4, с. 119

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

просвеще́ние ср. асве́та, -ты ж.; (образование) адука́цыя, -цыі ж.;

наро́дное просвеще́ние наро́дная асве́та;

Министе́рство просвеще́ния Міністэ́рства асве́ты;

эпо́ха (век) просвеще́ния ист. эпо́ха (век) асве́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наркамасве́ты м., ист. (наро́дны камісарыя́т асве́ты) ист. наркомпро́с (наро́дный комиссариа́т просвеще́ния)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́та ж. просвеще́ние ср.; образова́ние ср.;

эпо́ха (век) ~тыист. эпо́ха (век) просвеще́ния;

наро́дная а. — наро́дное образова́ние (просвеще́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ача́г, -га́ м., в разн. знач. оча́г;

а. то́пкі — оча́г то́пки;

а. асве́ты — оча́г просвеще́ния;

сяме́йны а. — семе́йный оча́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАРАШЭ́ВІЧ Энгельс Канстанцінавіч

(н. 26.10.1931, Мінск),

бел. філосаф. Д-р філас. н. (1984). Праф. (1992). Скончыў БДУ (1953). З 1958 у Ін-це філасофіі і права, з 1990 у Ін-це сацыялогіі АН Беларусі. Даследуе гісторыю эстэт. думкі, культуры, філасофіі, педагогікі Беларусі, міжнац. адносіны. Адзін з аўтараў навуч. дапаможнікаў для ВНУ па культуралогіі, этнасацыялогіі, этнапедагогіцы. Дзярж. прэмія БССР 1984 за ўдзел у напісанні цыкла работ па гісторыі філасофіі і грамадскай думкі Беларусі, апубл. ў 1973—80.

Тв.:

Аниол Довгирд — мыслитель эпохи Просвещения. Мн., 1967;

Философия эпохи Просвещения в Белоруссии. Мн., 1971;

Очерк истории эстетической мысли Белоруссии. М., 1972 (разам з У.М.Конанам), Асвета і педагагічная думка ў Беларусі: Са старажытных часоў да 1917 г. Мн., 1985 (у сааўт.);

Антология педагогической мысли Белорусской ССР. М., 1986 (у сааўт.).

т. 6, с. 52

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)