проруби́ть сов.

1. в разн. знач. прасячы́, мног. папрасяка́ць;

проруби́ть сте́ну прасячы́ сцяну́;

проруби́ть окно́ прасячы́ акно́;

проруби́ть про́секу прасячы́ прасе́ку;

2. горн. прарубі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарубі́ць сов., горн. проруби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрасяка́ць сов. (о многом) проруби́ть, просе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасячы́ сов.

1. в разн. знач. проруби́ть; просе́чь;

п. сцяну́ — проруби́ть сте́ну;

п. акно́ — проруби́ть окно́;

п. прасе́ку — проруби́ть (просе́чь) про́секу;

2. просе́чь;

п. бот сяке́рай — просе́чь сапо́г топоро́м;

п. пу́гай ску́ру — просе́чь кнуто́м ко́жу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працерабі́ць сов.

1. проруби́ть;

п. прасе́ку — проруби́ть про́секу;

2. перен. проложи́ть;

п. сабе́ даро́гу ў жыццё — проложи́ть себе́ доро́гу в жизнь;

3. (нек-рое время) проруби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прору́бленный

1. прасе́чаны, мног. папрасяка́ны;

2. прару́блены; см. проруби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проде́лать​I сов. (отверстие) прарабі́ць, прабі́ць; (прорубить) прасячы́, прасе́кчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проруба́ть несов.

1. в разн. знач. прасяка́ць;

2. горн. прару́бліваць; см. проруби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)