про́по́лис м., спец. прапо́ліс, -су м., про́паліс, -су м., вуза́, -зы́ ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вуза́ ж., с.-х. у́за́; про́полис
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́паліс, -су м., пчел. про́полис, уза́ ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Праполіс ’пчаліны клей, вуза’ (ТСБМ), прапа́ліс, праполіс, про́пуліс ’тс’ (Сл. ПЗБ). З рус. пропо́лис, якое з грэч. πρόπολις < πρό‑ ’перад’ і πολις ’горад’ (СИС, 413). Назва узнікла, відаць, таму, што праполіс служыць для замазвання шчылін у вуллі і для іншых мэт і тым самым, як быццам, абараняе пчаліны ’горад”.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)