пропе́ть сов.

1. праспява́ць, прапе́ць;

2. (потерять голос) разг. прапе́ць;

пропе́ть го́лос прапе́ць го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спеть​I сов. (пропеть) спець, праспява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропе́тый

1. праспява́ны, прапе́ты;

2. прапе́ты; см. пропе́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праспява́ць сов.

1. в разн. знач. пропе́ть; (исполнить — ещё) спеть;

п. калыха́нку — пропе́ть (спеть) колыбе́льную;

не́дзе ў двары́ ~ва́ў пе́вень — где́-то во дворе́ пропе́л пету́х;

2. (какое-л. время) пропе́ть;

~ва́ў уве́сь ве́чар — пропе́л весь ве́чер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́ць сов.

1. в разн. знач. отпе́ть;

а. пе́сню — отпе́ть пе́сню;

а. — нябо́жчыка отпе́ть поко́йника;

2. пропе́ть в отве́т;

ён нам спеў, а мы адпе́лі — он нам спел, а мы пропе́ли в отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)