промига́ть сов.

1. (мигать в течение какого-л. времени) праміга́ць, прамігаце́ць, прамігце́ць;

2. (глазами) прамарга́ць, праміга́ць;

3. прост. прамарга́ць, праваро́ніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праміга́ць сов.

1. (глазами) промига́ть, проморга́ть;

2. просверка́ть, промига́ть, промерца́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамігце́ць сов. промига́ть, промерца́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамігаце́ць сов.

1. промелька́ть;

2. просверка́ть, промига́ть, промерца́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамарга́ць сов., разг.

1. (нек-рое время) промига́ть;

2. перен. проморга́ть, прозева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)