про́дых
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
про́дых |
| Р. |
про́дыху |
| Д. |
про́дыху |
| В. |
про́дых |
| Т. |
про́дыхам |
| М. |
про́дыху |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
про́дых, -ху м., разг. переды́шка ж., переды́х;
працава́ць без ~ху — рабо́тать без переды́шки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́дых, ‑у, м.
Разм. Тое, што і перадышка. — Як ты думаеш, маці, можа, варта сёлета дажынкі справіць? — Людзі нам памагалі, цурацца іх нельга... Ды ўрэшце яно — цалюткі год гаруеш, гаруеш, а продыху няма. Хоць разгавецца крыху. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)