про́вод про́вад, -ду м.;
прямо́й про́вод прамы́ про́вад;
телефо́нный про́вод тэлефо́нны про́вад;
телегра́фный про́вод тэлегра́фны про́вад;
возду́шный про́вод паве́траны про́вад.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прово́д (действие) право́д, -ду м.;
прово́д судо́в че́рез кана́л право́д су́днаў це́раз кана́л.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́вад, -ду м. про́вод;
прамы́ п. — прямо́й про́вод;
тэлефо́нны п. — телефо́нный про́вод;
паве́траны п. — возду́шный про́вод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
право́д, -ду м. (действие) прово́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канта́ктны
1. конта́ктный;
~ная электры́чнасць — конта́ктное электри́чество;
~нае рэ́чыва — конта́ктное вещество́;
к. про́вад — конта́ктный про́вод;
2. конта́ктовый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Про́вад 1 ’правадыр, камандзір’ (Шн.). Нулявы дэрыват ад право́дзіць; параўн. і ўкр. провідні́к ’праваднік, кіраўнік’, польск. przewodnik ’тс’, przewód ’важак’ (рыбаводны тэрмін).
Про́вад 2 ’дрот для перадачы электрычнага току’ (ТСБМ). Запазычанне або калька рус. про́вод у тым жа значэнні.
Про́вад 3, про́вады, про́воды ’пахаванне, хаўтуры’ (Нас., Касп.; лях., Сл. ПЗБ; ТС), ’радаўніца’ (Сцяшк. Сл.). Укр. про́від ’пахавальная працэсія’, рус. про́воды сярод іншых значэнняў ’пахаванне, хаўтуры; радаўніца’, чэш. provod ’другая нядзеля пасля Пасхі’. Этымалогія ідэнтычная провад 1; больш падрабязна гл. право́дная нядзеля.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наве́сіць сов., в разн. знач. наве́сить;
н. дзве́ры — наве́сить дверь;
н. про́вад — наве́сить про́вод;
н. мяч на варо́ты — наве́сить мяч на воро́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
присоедини́ть сов., в разн. знач. далучы́ць, мног. падалуча́ць;
присоедини́ть к гру́ппе далучы́ць да гру́пы;
присоедини́ть про́вод к магистра́ли эл. далучы́ць про́вад да магістра́лі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обмо́тка ж.
1. (действие) абмо́тка, -кі ж., абмо́тванне, -ння ср.;
обмо́тка кату́шек абмо́тка шпу́лек;
2. в др. знач. абмо́тка, -кі ж.;
про́вод без обмо́тки про́вад без абмо́ткі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дотяну́ть сов., в разн. знач. дацягну́ць;
дотяну́ть до бе́рега дацягну́ць да бе́рага;
дотяну́ть про́вод дацягну́ць про́вад;
дотяну́ть пе́сню до конца́ дацягну́ць пе́сню да канца́;
дотяну́ть до пе́нсии дацягну́ць да пе́нсіі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)