провини́ться сов. правіні́цца; правінава́ціцца;

провини́ться пе́ред ке́м-л. правіні́цца (правінава́ціцца) пе́рад кім-не́будзь;

провини́ться в чём-л. правіні́цца (правінава́ціцца) у чым-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правіні́цца сов. провини́ться;

п. пе́рад кім-не́будзь — провини́ться пе́ред ке́м-л.;

п. ў чым-не́будзь — провини́ться в чём-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)