пробури́ть сов., в разн. знач. прабуры́ць;

пробури́ть сква́жину прабуры́ць свідраві́ну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабуры́ць сов., тех., в разн. знач. пробури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забури́ть​I сов., техн. (пробурить) прабуры́ць, прасвідрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасвідрава́ць сов.

1. просверли́ть; (буравом — ещё) пробура́вить;

2. геол. пробури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)