про́бнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́бнік про́бнікі
Р. про́бніка про́бнікаў
Д. про́бніку про́бнікам
В. про́бнік про́бнікі
Т. про́бнікам про́бнікамі
М. про́бніку про́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́бник (прибор, индикатор) про́бнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)