прича́л м.

1. (действие) прыча́л, -лу м., прыча́льванне, -ння ср.;

2. (канат, место) прыча́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыча́л м.

1. род. прыча́лу (действие) прича́л;

2. род. прыча́ла (канат, место) прича́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстава́нне ср. пристава́ние; прилипа́ние, прича́л м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыча́л ’частка прыстані, дзе прыстаюць судны’; ’вяроўка або канат, якімі прывязваюць судны’ (ТСБМ, ТС). З рус. прича́л ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прывя́званне ср.

1. в разн. знач. привя́зывание; привя́зка ж.; прича́л м.;

2. перен. привя́зывание;

1, 2 см. прывя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)