присыпа́ться страд.
1. прысыпа́цца, падсыпа́цца;
2. прысыпа́цца;
3. прысыпа́цца; см. присыпа́тьII;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысыпа́цца несов., страд. присыпа́ться; см. прысыпа́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыцяру́швацца несов., страд. припора́шиваться, притру́шиваться, присыпа́ться; см. прыцяру́шваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прысы́паць ’насыпаць дадаткова; засыпаць’, ’пачаць мацней ісці, сыпаць’ (ТСБМ), ’прынесці’ (віл., Жд. 1). Да сы́паць (гл.). Адносна семантыкі параўн. рус. дыял. присы́пать ’прымчацца’, присыпа́ться ’з’явіцца ў мностве’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысы́пшчык ’чалавек, што няпрошаным умешваецца ў размову, справу’ (Бяльк.). Да прысы́паць (гл.). Параўн. рус. дыял. присы́пщик ’той, хто прыняты ў чыю-небудзь сям’ю, прыбіўся да чужога двара; спекулянт, ірвач’, присыпа́ться ’ўмешвацца ў чужую справу, размову’. Слова, з улікам семантыкі паралелей, можна лічыць пранікненнем з рускай, але не выключана і сумеснае арэальнае ўтварэнне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)