присчита́ть сов. прылічы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приче́сть сов.

1. (причислить к числу кого-, чего-л.) уст. залічы́ць; адне́сці;

2. (присчитать) прост. прылічы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылічы́ць сов.

1. присчита́ть, причи́слить;

касі́р памылко́ва ~чы́ў ты́сячу — касси́р по оши́бке присчита́л (причи́слил) ты́сячу;

2. (зачислить) причи́слить;

п. да во́інскай ча́сці — причи́слить к во́инской ча́сти;

3. (отнести к числу кого-, чего-л.) причи́слить;

п. апо́весць да дэтэкты́ваў — причи́слить по́весть к детекти́вам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)