прислони́ть сов. прыста́віць, мног. папрыстаўля́ць, прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абапе́рці сов. (прислонить) опере́ть; (прислонить руку — ещё) облокоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыстаўля́ць сов. (о многом) приста́вить; прислони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыста́віць сов., в разн. знач. приста́вить; (оперев в верхней части — ещё) прислони́ть;

п. стол да акна́ — приста́вить стол к окну́;

п. до́шку да сцяны́ — приста́вить (прислони́ть) до́ску к стене́;

п. да лі́чбы нуль — приста́вить к ци́фре ноль;

п. вартаўніка́ — приста́вить сто́рожа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыхіна́ць сов.

1. (кого, что, к кому, чему) поприжима́ть; приклони́ть (кого, что, к кому, чему); прислони́ть (что, к чему);

2. (накрыть) прикры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытулі́ць сов.

1. (да каго, чаго) прижа́ть (к кому, чему); прислони́ть (к чему);

п. дзіця́ да грудзе́й — прижа́ть ребёнка к груди́;

п. галаву́ да паду́шкіприслони́ть го́лову к поду́шке;

2. перен. приюти́ть, приласка́ть, пригре́ть;

3. (спрятать, защитить) укры́ть;

стары́ лес ~лі́ў партыза́н — ста́рый лес укры́л партиза́н;

няма́ дзе галаву́ п. — не́где (не́куда) го́лову приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхіну́ць сов.

1. (каго, што да каго, чаго) прижа́ть (кого, что к кому, чему); (што да чаго) прислони́ть (что к чему);

2. (накрыть) прикры́ть;

п. ко́ўдрай — прикры́ть одея́лом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приклони́ть сов., разг. прыхілі́ць, прыхіну́ць; (пригнуть) прыгну́ць, мног. папрыгіна́ць; (прислонить) прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;

приклони́ть ве́тви де́рева к земле́ прыхілі́ць (прыгну́ць) галі́ны дрэ́ва да зямлі́;

не́где го́лову приклони́ть няма́ дзе галаву́ прытулі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхілі́ць сов.

1. пригну́ть, приклони́ть;

п. галі́нку — пригну́ть (приклони́ть) ве́тку;

2. (да чаго) прислони́ть (к чему);

п. да сцяны́прислони́ть к стене́;

3. (да каго, чаго) прижа́ть (к кому, чему);

ма́ці ~лі́ла сы́на да грудзе́й — мать прижа́ла сы́на к груди́;

4. (да каго) разг. привле́чь (к кому), расположи́ть (к кому);

ён ху́тка ~лі́ў нас да сябе́ — он бы́стро расположи́л нас к себе́;

няма́ дзе галаву́ п. — не́где го́лову приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слані́ць ‘хіліць; прыстаўляць’ (Нас., Ласт.), слані́цца ‘хіліцца, прыхіляцца, адхіляцца’ (Нас., Ласт.), часцей з прыстаўкай: заслані́ць, прыслані́ць, сланя́ць ‘хістаць, вадзіць у бакі’ (ТСБМ), сланя́цца ‘хадзіць туды-сюды (звычайна без мэты)’, ‘злёгку хістацца’ (ТСБМ, Сержп.), ‘хістацца’ (воран., Сл. ПЗБ, Варл.) — ітэратыў да зваротнай формы, як і рус. слоня́ться (КЭСРЯ, 415). Укр. слони́ти ‘сшываць дзве паловы штаноў у хаду’, слоня́тися ‘сланяцца; ісці няцвёрдай хадой, пакачвацца’, рус. дыял. слонить ‘прыстаўляць’, ‘сшываць кускі тканіны буйнымі шыўкамі’, заслони́ть, прислони́ть, польск. słonić, słaniać się, в.-луж. zasłonić, чэш. sloniti, cloniti ‘засланяць’, славац. sloniť, cloniť, серб.-харв. засло́нити, славен. slonéti ‘абапірацца, прыхіляцца’, балг. заслоня́. Прасл. *sloniti параўноўваюць з лат. slenêt ‘біць, калаціць’, slànît ‘накідваць; біць’, ст.-інд. śráyatē ‘прыхіляецца’, śráyati ‘прыстаўляе, накладвае’, далей з літ. šliẽti, šliejù ‘прыхіляць’, лац. clīno, ‑āre ‘нахіляць, гнуць’ і інш., якія да і.-е. кораня *k̂lei‑, *k̂loi‑, *k̂li‑ ‘хіліцца, прыхіляцца’. Гл. Брукнер, 500; Фасмер, 3, 675; Махэк₂, 556; Фрэнкель, 1004; Шустар-Шэўц, 1306, 1737; ЕСУМ, 5, 308. Варбат (Этимология–1972, 44) разглядае *sloniti як каузатыў да *slęnǫti ‘дасягнуць, прыстаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)