припря́жка ж.

1. (действие) прыпрага́нне, -ння ср., прыпрэ́жка, -кі ж.;

2. обл. (упряжь для пристяжной лошади) прыпрэ́жка, -кі ж.;

3. обл. (пристяжная лошадь) прыпражны́ конь; сущ. прыпражны́, -но́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпрага́нне ср. припря́жка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпрэ́жка ж.

1. (действие) припря́жка;

2. (вид запряжки лошади) пристя́жка, вы́нос м.;

запрага́ць у ~ку — запряга́ть в пристя́жку (на вы́нос)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)