приме́тить сов., разг. прыме́ціць, прыкме́ціць; (заметить) заўва́жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́ціць сов., разг. заме́тить, приме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыме́ціць сов. заме́тить, приме́тить, подме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́ціць сов.

1. приме́тить; заме́тить;

2. (знаками) переме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заўва́жыць сов.

1. заме́тить, приме́тить;

2. (сделать замечание) заме́тить;

3. (обнаружить какое-л. свойство) заме́тить, подме́тить;

4. в знач. вводн. сл. заме́ть(те);

і, ~жце, гэ́та ён сам змайстрава́ў — и, заме́тьте, э́то он сам смастери́л;

слана́ не з. — слона́ не приме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыме́та ’знак’, прыкме́та (ТСБМ, Ян.), сюды ж дзеяслоў прыме́ціць ’заўважыць’, прыкме́ціць (ТСБМ) ’адзначыць, назначыць’ (Бяльк.), таксама зваротнае прыме́ціцца ’прыцэліцца’ (Бяльк.). Укр. примі́та, примі́тка ’прымета, прыкмета, знак’, примі́тити ’прыкмеціць, заўважыць’, примі́тний ’прыкметам’, примі́тливий ’уважлівы, той, які ўсё пераймае і засвойвае’, рус. приме́та, ’заметка, знак; след’, приме́тить ’заўважыць’, приме́тный, приме́тливый ’прыметны, заўважны’, польск. przymiot ’прымета, адзнака’, чэш. přimět(a) ’пацёртасць каля ранкі’, в.-луж. přimjet, н.-луж. pśimjet, серб.-харв. приме́тити ’прымеціць; зазначыць’. Працягвае прасл. *primětą < *primětiti, прэфіксальнае ўтварэнне ад *mětiti, гл. мета. Гл. таксама Махэк₂, 493 (лічыць слова заходнеславянскім); ЕСУМ, 3, 485; 4, 573.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слон слон, род. слана́ м.;

де́лать из му́хи слона́ погов. з му́хі вала́ рабі́ць; з ве́тру вяро́ўку віць; ба́йка з камара́ вы́расце на вала́;

слона́ не приме́тить слана́ не заўва́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слон (род. слана́) м., в разн. знач. слон;

афрыка́нскі с. — африка́нский слон;

бе́лы (чо́рны) с.шахм. бе́лый (чёрный) слон;

слана́ не заўва́жыць — слона́ не приме́тить;

рабі́ць з му́хі слана́погов. де́лать из му́хи слона́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)