приколо́ть сов.

1. (прикрепить) прыкало́ць, мног. папрыко́лваць; (прикрепить булавкой — ещё) прышпілі́ць, мног. папрышпі́льваць;

2. (умертвить) прыкало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкало́ць сов.

1. приколо́ть, прикрепи́ть;

п. бант — приколо́ть (прикрепи́ть) бант;

2. (убить) приколо́ть;

п. штыко́м — приколо́ть штыко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напрыко́лваць сов. (во множестве) приколо́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыко́лваць сов. (о многом) приколо́ть; прикрепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрышпі́льваць сов. (о многом) пришпи́лить, приколо́ть, наколо́ть; пристегну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приткну́ть сов., разг., в разн. знач. прыткну́ць; (приколоть, пришпилить — ещё) прышпілі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подколо́ть​I сов.

1. (приколоть, заколоть) падкало́ць; (шпилькой, булавкой) падшпілі́ць;

2. перен., разг. падкало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышпілі́ць сов.

1. пришпили́ть, приколо́ть, наколо́ть;

п. кве́ткі на суке́нку — приколо́ть (пришпили́ть) цветы́ на пла́тье;

2. пристегну́ть;

п. каўне́рык да кашу́лі — пристегну́ть воротничо́к к руба́шке;

3. перен., разг. (присоединить) пристегну́ть;

п. да апавяда́ння непатрэ́бныя падрабя́знасці — пристегну́ть к расска́зу нену́жные подро́бности;

п. мяну́шку — пристегну́ть кли́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашпили́ть сов.

1. (приколоть шпилькой, булавкой) прышпілі́ць, мног. папрышпі́льваць, напрышпі́льваць;

2. (наколоть, насадить на что-л. остроконечное) накало́ць, мног. панако́лваць, насадзі́ць, мног. панаса́джваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сколо́ть сов., в разн. знач. скало́ць, мног. паско́лваць; (соединить вместе, приколоть — ещё) сашпілі́ць, мног. пасашпі́льваць, пасашпіля́ць;

сколо́ть кусо́к льда скало́ць кава́лак лёду;

сколо́ть во́рот була́вкой скало́ць (сашпілі́ць) каўне́р шпі́лькай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)