прикле́ить сов. прыкле́іць, мног. папрыкле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приклеить

Том: 28, старонка: 308.

img/28/28-308_1688_Приклеить.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

прыкле́іць сов., прям., перен. прикле́ить;

◊ п. ярлы́к — прикле́ить ярлы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напрыкле́йваць сов. (во множестве) прикле́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыкле́йваць сов. (о многом) прикле́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́ить сов., разг. (заклеить сплошь) укле́іць, мног. паўкле́йваць, закле́іць, мног. пазакле́йваць; (наклеить) накле́іць, мног. панакле́йваць; (приклеить) прыкле́іць, мног. папрыкле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикрепи́ть сов.

1. (крепко приделать) прымацава́ць, мног. папрымацо́ўваць; (прибить) прыбі́ць, мног. папрыбіва́ць; (приколоть) прыкало́ць, мног. папрыко́лваць, прышпілі́ць, мног. папрышпі́льваць; (приклеить) прыкле́іць, мног. папрыкле́йваць; (пришить) прышы́ць, мног. папрышыва́ць;

2. в др. знач. прымацава́ць, мног. папрымацо́ўваць;

прикрепи́ть отстаю́щего ученика́ к си́льному прымацава́ць адстаю́чага ву́чня да мо́цнага;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)