пригну́ть сов. прыгну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгну́ць сов. пригну́ть; приклони́ть;

п. цвікпригну́ть гвоздь;

п. галаву́пригну́ть го́лову;

п. галі́ну дрэ́ва да зямлі́пригну́ть ве́тку де́рева к земле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыгіна́ць сов. (о многом) пригну́ть; приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпляска́ць сов.

1. приплю́снуть, слегка́ расплю́щить;

2. (ударяя) заровня́ть, сровня́ть;

3. (пригнуть, прижать) приби́ть;

град ~ка́ў раслі́ну да зямлі́ — град приби́л расте́ние к земле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приклони́ть сов., разг. прыхілі́ць, прыхіну́ць; (пригнуть) прыгну́ць, мног. папрыгіна́ць; (прислонить) прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;

приклони́ть ве́тви де́рева к земле́ прыхілі́ць (прыгну́ць) галі́ны дрэ́ва да зямлі́;

не́где го́лову приклони́ть няма́ дзе галаву́ прытулі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхілі́ць сов.

1. пригну́ть, приклони́ть;

п. галі́нкупригну́ть (приклони́ть) ве́тку;

2. (да чаго) прислони́ть (к чему);

п. да сцяны́ — прислони́ть к стене́;

3. (да каго, чаго) прижа́ть (к кому, чему);

ма́ці ~лі́ла сы́на да грудзе́й — мать прижа́ла сы́на к груди́;

4. (да каго) разг. привле́чь (к кому), расположи́ть (к кому);

ён ху́тка ~лі́ў нас да сябе́ — он бы́стро расположи́л нас к себе́;

няма́ дзе галаву́ п. — не́где го́лову приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбі́ць сов.

1. приби́ть, приколоти́ть; прикрепи́ть; пригвозди́ть;

2. (пригнуть к земле) приби́ть;

траву́ дажджо́м ~бі́ла да зямлі́безл. траву́ дождём приби́ло к земле́;

3. (пригнать волнами) приби́ть;

4. уби́ть; доби́ть;

5. разг. (избить) приби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)