прейти́ сов., книжн., уст. 1. (перейти) перайсці́; 2. (пройти) прайсці́; (миновать) міну́ць; (исчезнуть) зні́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прейти

Том: 28, старонка: 56.

img/28/28-056_0309_Прейти.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)