прее́мник перае́мнік, -ка м.; (лицо, вступившее на смену кому-л.) насту́пнік, -ка м.; (продолжатель традиций) прадаўжа́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перае́мнік м. прее́мник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́пнік м., уст. прее́мник, насле́дник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадаўжа́льнік м. продолжа́тель; (традиций — ещё) прее́мник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спадкае́мец, -мца м., уст. насле́дник, прее́мник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насле́дник

1. насле́днік, -ка м., спа́дчыннік, -ка м.;

2. (преемник) насле́днік, -ка м.; спадкае́мец, -мца м.; насту́пнік, -ка м.; перае́мнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)