предве́чный уст. спрадве́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвечный

Том: 28, старонка: 8.

img/28/28-008_0028_Предвечный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Прыдве́чны ’стары’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Відаць, дыялектная трансфармацыя спрадве́чны (гл.). Параўн. рус. дан. предве́чный ’надта стары’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)