Verbum

анлайнавы слоўнік

праяві́цель, -ю, м. (спец.).

Хімічны састаў для праяўлення фатаграфічных пласцінак, плёнак, здымкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праяві́цель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праяві́цель, -лю м., фото прояви́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праяві́цель, ‑ю, м.

Спец. Водны раствор хімічнага рэчыва, які ўжываецца для ператварэння нябачнага адлюстравання на плёнцы, пласцінцы ў бачнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прояви́тель фото праяві́цель, -лю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мето́л, ‑у, м.

Спец. Крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў фатаграфіі як праявіцель.

[Фр. métol.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

developer [dɪˈveləpə] n.

1. забудо́ўшчык

2. распрацо́ўшчык

3. tech. праяві́цель, праяўля́льнае рэ́чыва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wywoływacz

м.

1. фот. праявіцель; праяўляльнік;

2. той, хто выклікае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

амідо́л

(ад аміды + -ол)

арганічнае злучэнне, бясколернае крышталічнае рэчыва; выкарыстоўваецца як праявіцель у фатаграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мето́л

[ад мет(ыл) + (амінафен)ол]

арганічнае злучэнне класа фенолаў бясколернае крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў фатаграфіі як праявіцель.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)