прашы́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прашы́вачны |
прашы́вачная |
прашы́вачнае |
прашы́вачныя |
| Р. |
прашы́вачнага |
прашы́вачнай
прашы́вачнае |
прашы́вачнага |
прашы́вачных |
| Д. |
прашы́вачнаму |
прашы́вачнай |
прашы́вачнаму |
прашы́вачным |
| В. |
прашы́вачны (неадуш.)
прашы́вачнага (адуш.) |
прашы́вачную |
прашы́вачнае |
прашы́вачныя (неадуш.)
прашы́вачных (адуш.) |
| Т. |
прашы́вачным |
прашы́вачнай
прашы́вачнаю |
прашы́вачным |
прашы́вачнымі |
| М. |
прашы́вачным |
прашы́вачнай |
прашы́вачным |
прашы́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прашы́вачны в разн. знач. проши́вочный;
п. цэх — проши́вочный цех;
п. матэрыя́л — проши́вочный материа́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прашы́вачны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для прашыўкі. Прашывачны цэх. Прашывачны матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
1. гл. прашыць.
2. Тое, што і прошва.
|| прым. прашы́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
проши́вочный
1. прашы́вачны;
2. техн. прашыўны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)