прачэ́рчваць гл. прачарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачэ́рчваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прачэ́рчваю прачэ́рчваем
2-я ас. прачэ́рчваеш прачэ́рчваеце
3-я ас. прачэ́рчвае прачэ́рчваюць
Прошлы час
м. прачэ́рчваў прачэ́рчвалі
ж. прачэ́рчвала
н. прачэ́рчвала
Загадны лад
2-я ас. прачэ́рчвай прачэ́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прачэ́рчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачэ́рчваць несов. проче́рчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прачарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак., што.

1. Чэрцячы, правесці, вычарціць (лінію).

П. маршрут на карце.

2. Правесці які-н. час, займаючыся чарчэннем.

|| незак. прачэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачэ́рчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прачэрчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачэ́рчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачэрчваць — прачарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачэ́рчвацца несов., страд. проче́рчиваться; см. прачэ́рчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проче́рчивать несов.

1. (чертить, вычерчивать) чарці́ць, вычэ́рчваць;

2. (проводить черту) прачэ́рчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)