прачыха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прачыха́юся прачыха́емся
2-я ас. прачыха́ешся прачыха́ецеся
3-я ас. прачыха́ецца прачыха́юцца
Прошлы час
м. прачыха́ўся прачыха́ліся
ж. прачыха́лася
н. прачыха́лася
Загадны лад
2-я ас. прачыха́йся прачыха́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прачыха́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прачыха́цца ’прасынацца’ (воран., Сцяшк. Сл.). Да прачхнуцца (гл. прачнуцца). Параўн. ачхнуцца, ачхнацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)