прачыні́ць, -ыню́, -ы́ніш, -ы́ніць; -ы́нены; зак., што.

Не поўнасцю адчыніць.

П. дзверы.

|| незак. прачыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачыню́ прачы́нім
2-я ас. прачы́ніш прачы́ніце
3-я ас. прачы́ніць прачы́няць
Прошлы час
м. прачыні́ў прачыні́лі
ж. прачыні́ла
н. прачыні́ла
Загадны лад
2-я ас. прачыні́ прачыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прачыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачыні́ць сов. приоткры́ть, приотвори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачыні́ць, ‑чыню, ‑чыніш, ‑чыняць; зак., што.

Не поўнасцю адчыніць. Ганна прачыніла дзверы, бокам праціснулася на двор. Місько. [Міхась:] — Душна тут. Прачыні акно. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачыні́ць ein wenig öffnen, éinen Spalt óffen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыадчыні́ць, -ыню́, -ы́ніш, -ы́ніць; -ы́нены; зак., што.

Тое, што і прачыніць.

|| незак. прыадчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приотвори́ть сов. прачыні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прачыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачы́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. да прачыніць.

2. у знач. прым. Адчынены не поўнасцю. За прачыненым акном пачало варушыцца лісце. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozchylić

зак. расчыніць; прачыніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)