прачуха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прачуха́юся прачуха́емся
2-я ас. прачуха́ешся прачуха́ецеся
3-я ас. прачуха́ецца прачуха́юцца
Прошлы час
м. прачуха́ўся прачуха́ліся
ж. прачуха́лася
н. прачуха́лася
Загадны лад
2-я ас. прачуха́йся прачуха́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прачуха́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачу́хацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачу́хаюся прачу́хаемся
2-я ас. прачу́хаешся прачу́хаецеся
3-я ас. прачу́хаецца прачу́хаюцца
Прошлы час
м. прачу́хаўся прачу́халіся
ж. прачу́халася
н. прачу́халася
Загадны лад
2-я ас. прачу́хайся прачу́хайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прачу́хаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачу́хацца сов., прост. очну́ться; протрезви́ться; прочу́хаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Прачнуцца, прыйсці ў сябе. Было ўжо зусім відно, як Пятрусь прачухаўся трохі і падняў галаву. Колас. Напіліся [ксяндзы] дармавой гарэлкі і захраплі на ўсю хату. Назаўтра прачухаліся ксяндзы. Глядзяць — дзе ж гэта яны? Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прочу́хаться сов., прост. прачу́хацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прышчу́нуць ’даць прачухацца’ (Шат.). Гл. шчуняць, ушчу́‑ ніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прачуха́нка ’пакаранне за п’янства, строгае пакаранне за свавольства’ (Нас.), усыпаць прачуха́нца ’моцна пабіць’ (Ян.), даць прачуханкі ’даць наганяй’ (Янк. БФ), прочуха́нец ’прачуханка’ (ТС), ’гультай’ (Сцяшк. Сл.), прачу́хацца ’працверазіцца’ (Шат.), прочы́хацца ’ачухвацца’ (ТС). Рус. дыял. прочуха́нка ’наганяй, нагонка’, укр. дати прочуха́на, прочуха́нкі ’тс’ (гл. Макіенка, Бел.-рус. ізал., 111). Дэрываты ад прачухацца (гл. ачухацца) з суф. ‑анка, ‑анец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyczmuchać się

зак. разм. прачухацца; разляпіць вочы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)