праціра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праціра́ецца праціра́юцца
Прошлы час
м. праціра́ўся праціра́ліся
ж. праціра́лася
н. праціра́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праціра́цца несов.

1. протира́ться; см. праце́рціся;

2. страд. протира́ться; вытира́ться; см. праціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да працерціся.

2. Зал. да праціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праціра́цца гл. працерціся

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праце́рціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., пратрэ́цца; працёрся, -це́рлася; зак.

Прадрацца ад трэння.

Локці рукавоў працерліся.

|| незак. праціра́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

протира́ться

1. праціра́цца; прашаро́ўвацца;

2. (пробираться с трудом) прост. прапіха́цца, прабіра́цца, прадзіра́цца; см. протере́ться;

3. страд. праціра́цца; прашаро́ўвацца; см. протира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchreiben

*

1.

vt праціра́ць, прашаро́ўваць

2.

(sich) праціра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fray

I [freɪ]

n.

1) крыклі́вая сва́рка

2) бо́йка f.

II [freɪ]

1.

v.t.

праціра́ць (но́сячы), абтрэ́пваць, зно́шваць

2.

v.i.

праціра́цца, абтрэ́пвацца, абдзіра́цца, зно́швацца

3.

n.

працёртае ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chafe

[tʃeɪf]

1.

v.t.

1) націра́ць (ра́ну, мазо́ль), наму́льваць

2) расьціра́ць (каб сагрэ́ць)

3) праціра́ць, прашаро́ўваць (дзі́рку)

4) Figur. злава́ць, раздражня́ць

5) Obsol. грэць, разаграва́ць

2.

v.i.

1) праціра́цца, прашаро́ўвацца (пра во́пратку)

2) (пра мо́ра) бурлі́ць, бурлі́цца, пе́ніцца, бушава́ць

3.

n.

1) раздражне́ньне n., злосьць f.

2) трэ́ньне, шарава́ньне, націра́ньне n.

3) наце́ртая, наму́леная ра́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)