праця́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праця́жны праця́жная праця́жнае праця́жныя
Р. праця́жнага праця́жнай
праця́жнае		 праця́жнага праця́жных
Д. праця́жнаму праця́жнай праця́жнаму праця́жным
В. праця́жны (неадуш.)
праця́жнага (адуш.)		 праця́жную праця́жнае праця́жныя (неадуш.)
праця́жных (адуш.)
Т. праця́жным праця́жнай
праця́жнаю		 праця́жным праця́жнымі
М. праця́жным праця́жнай праця́жным праця́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

працяжны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. працяжны́ працяжна́я працяжно́е працяжны́я
Р. працяжно́га працяжно́й
працяжно́е		 працяжно́га працяжны́х
Д. працяжно́му працяжно́й працяжно́му працяжны́м
В. працяжны́ (неадуш.)
працяжно́га (адуш.)		 працяжну́ю працяжно́е працяжны́я (неадуш.)
працяжны́х (адуш.)
Т. працяжны́м працяжно́й
працяжно́ю		 працяжны́м працяжны́мі
М. працяжны́м працяжно́й працяжны́м працяжны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

працяжны́, -а́я, -о́е (спец.).

Які служыць для апрацоўкі чаго-н. пры руху, працягванні.

П. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праця́жны, -ая, -ае.

Пра гукі: які гучыць павольна, цягуча.

П. стогн.

П. гудок.

Працяжная песня.

|| наз. праця́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працяжны́ тех. протяжно́й;

~на́я машы́на — протяжна́я маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праця́жны, ‑ая, ‑ае.

Які гучыць павольна, цягуча, не адрывіста. Песня хлынула шырокая, працяжная. Грамовіч. Працяжны паравозны гудок .. зліваўся з нейкай бадзёрай песняй. Скрыпка.

працяжны́, ‑а́я, ‑о́е.

Спец. Які прызначаецца, служыць для працягвання, працяжкі (у 1 знач.). Працяжны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праця́жны gedéhnt, lang gezógen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Праця́жны ’які гучыць павольна, цягуча, не адрывіста’ (ТСБМ), ’марудлівы’ (люб., Сл. ПЗБ). Рус. протя́жный ’павольны, цягучы’, укр. протя́жний ’працяглы’. Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

працяжны станок

т. 13, с. 35

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

протяжно́й техн. працяжны́;

протяжно́й стано́к працяжны́ стано́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)