працадзі́ць, -аджу́, -э́дзіш, -э́дзіць; -э́джаны; зак., што.

1. Прапусціць (вадкасць) для ачысткі праз што-н., што фільтруе.

П. малако.

2. перан. Вымавіць неразборліва, не разнімаючы зубоў.

|| незак. працэ́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. працэ́джванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. працаджу́ працэ́дзім
2-я ас. працэ́дзіш працэ́дзіце
3-я ас. працэ́дзіць працэ́дзяць
Прошлы час
м. працадзі́ў працадзі́лі
ж. працадзі́ла
н. працадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. працадзі́ працадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час працадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працадзі́ць сов., в разн. знач. процеди́ть;

п. малако́ — процеди́ть молоко́;

п. праз зу́бы — процеди́ть сквозь зу́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., што.

1. Прапусціць (вадкасць) праз што‑н. для ачысткі. Працадзіць малако праз цадзілку. Працадзіць булён.

2. перан. Вымавіць павольна, неразборліва, не разнімаючы зубоў. — Цікава было б зірнуць на гэты лясок... — скрозь зубы працадзіў Лявон Свірыдавіч. Корбан. — Так, так, бачу, і ты, стары, жартаваць ўмееш, — працадзіў, ухмыляючыся, князь. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэ́джванне гл. працадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працэ́джваць гл. працадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

процеди́ть сов., в разн. знач. працадзі́ць, мног. папрацэ́джваць;

процеди́ть молоко́ працадзі́ць малако́;

процеди́ть сквозь зу́бы працадзі́ць праз зу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працэ́джаны проце́женный; см. працадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., што.

1. Працадзіць яшчэ раз або праз другую цадзілку. Перацадзіць малако.

2. Працадзіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэ́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да працадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)