працадзе́нь, -дня́, мн. -дні́, -дзён, м.

Адзінка ўліку працы калгаснікаў і размеркавання даходаў па працы ў калгасах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працадзе́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. працадзе́нь працадні́
Р. працадня́ працадзён
Д. працадню́ працадня́м
В. працадзе́нь працадні́
Т. працаднём працадня́мі
М. працадні́ працадня́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Працадзень 8/571

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

працадзень

т. 13, с. 31

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

працадзе́нь, ‑дня, м.

Адзінка ўліку працы ў калгасах, якая вызначала долю калгасніка ў даходах. Насыпаем сваё збожжа, Ганарымся працаднямі... Хутка вернецца машына І ў наступны пойдзе рэйс. Броўка. У банку на калгасным рахунку з’явіліся першыя зберажэнні, павялічыўся працадзень, і ў калгаснікаў памацнела ўпэўненасць: працуй як след, твая праца не прападзе! Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працадзе́нь м. гіст. Árbeits¦einheit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трудоде́нь працадзе́нь, -дня́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Árbeitseinheit

f -, -en працадзе́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

roboczodniówka

ж. працадзень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

workday

[ˈwɜ:rkdeɪ]

n.

1) працадзе́нь -ня m.

2) працо́ўны дзень; бу́дзень -ня m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)