Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прахво́стм., разг., бран. прохво́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прахво́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Разм.лаянк. Нягоднік, падлюга. — От прахвост! Нагнаў на мяне страху, а сам у кусты.Бажко.Адно неадчэпна чаўплося ў галаве: Генадзь прахвост; ён ажаніўся з Вікторыяй, каб затуліцца на гады вучобы за ягоную, Міхалаву, спіну.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прахво́стм.разм. Schúrke m -n, -n, Spítzbube m -n, -n, Halúnke m -n, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Прахво́ст ’нягоднік, падлюга’ (ТСБМ, Нас.), прохво́ст ’тс’ (ТС). Рус.прохво́ст ’тс’, стараж.-рус.профо́с(с) ’наглядчык за салдатамі, узятымі пад варту; прыстаў’ (з XVII ст.). З нова-в.-ням.Profoss ’асоба на вайсковых караблях, якая сочыць за выкананнем статуту на караблі і карае яго парушальнікаў’, што другасна было набліжана да хвост (гл.). Па іншай версіі, магчыма, з с.-нідэр., нідэр.provoost < ст.-франц.prévost (франц.prévôt) ’суддзя, начальнік жандармерыі’, што з лац.praepositus < praeponere ’класці наперад’ (Фасмер, 3, 385). Беларускае слова, калі меркаваць па яго распаўсюджанню, запазычана з рускай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прохво́стразг., бран.прахво́ст, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)