праха́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праха́джваюся |
праха́джваемся |
| 2-я ас. |
праха́джваешся |
праха́джваецеся |
| 3-я ас. |
праха́джваецца |
праха́джваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праха́джваўся |
праха́джваліся |
| ж. |
праха́джвалася |
| н. |
праха́джвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праха́джвайся |
праха́джвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
праха́джваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праха́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да прайсціся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прахаджа́цца, праха́джвацца разм. spazíeren géhen* vi (s); auf- und ábgehen* vi (s); promeníeren vi (высок.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Праха́дзка ’прагулка, шпацыр’, ’дарога’ (Мядз., Нас.), прахо́жка (Нас.), прахо́дка ’прагулка’ (брагін., Шатал.), праха́джваць ’прагульвацца’ (узд., Сл. ПЗБ). З польск. przechadzka ’прагулка’ (Кюнэ, Poln., 90), przechadzać się ’прагульвацца, прахаджвацца’. Прахо́жка, прахо́дка, прахо́джваць адаптаваныя да адпаведных прахадзі́ць, прахо́джвацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
paradować
незак. жарт. франціць, маршыраваць, прахаджвацца;
paradować w modnej sukni — фарсіць у моднай сукенцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
umhérgehen
* vi (s) хадзі́ць уза́д і ўпе́рад, шпацырава́ць, праха́джвацца
die Áugen ~ lássen* — шука́ць вача́мі (каго-н., што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)