прафе́сарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прафе́сарства
Р. прафе́сарства
Д. прафе́сарству
В. прафе́сарства
Т. прафе́сарствам
М. прафе́сарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прафе́сарства ср. профе́ссорство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прафе́сарства, ‑а, н.

Званне прафесара; знаходжанне на пасадзе прафесара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафе́сарстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак. (кніжн.).

Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара.

|| наз. прафе́сарства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

профе́ссорство прафе́сарства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)